Photo: Wikipedia |
W przeszłości baśń funkcjonowała jako opowieść o moralności, która miała uczyć młode dziewczyny cnoty posłuszeństwa oraz przestrzegać przed niebezpieczeństwem grożącym ze strony przebranych dwunogich stworzeń. Naukowcy wykorzystali analizę komputerową, by porównać 427 wersji baśni, oznaczając nawet małe różnice pojawiającej się w jej wariacjach.
Dla przykładu – butelka wina, którą dziewczynka zabiera ze sobą do chorej babci, zastąpiono sokiem pomarańczowym, ponieważ alkohol stracił status leku. W pierwotnych wersjach dziewczynkę spotyka okropny los w łapach wilka, ale wraz z postępującym czasem, wzrastają także jej szanse na przeżycie. Niektóre starsze baśnie mówią o tym, że Czerwony kapturek zjada nawet mięso swojej babci.
Postać Wilka także przechodzi metamorfozę – z bliżej nieokreślonego zwierzęcia (wilki stanowiły kiedyś naturalną część ekosystemu) staje się tym złym Wilkiem, alegorycznym stworzeniem cechującym się chciwością i chytrością. Czerwony kapturek w zamian staje się coraz bardziej niezależna, bohaterska i ze spotkania z Wilkiem wychodzi w coraz lepszy sposób.
Pierwsze niderlandzkojęzyczne wersje baśni przetłumaczono z francuskojęzycznej wersji Perraulta, ale w XIX wieku najpopularniejszą wersją stała się ta napisana przez braci Grimm w języku niemieckim. Etnolog Folker Karsdorp wytłumaczył, że badanie pokazuje, jak baśń ewoluowała przez lata dzięki małym, czasami ledwie zauważalnym różnicom.
„To proces ewolucji kulturalnej. Kiedy historie istnieją w naszej kolektywnej pamięci, ogranicza to ilość znaczących zmian, jakie ludzie mogą zaakceptować. Ich reakcją jest to, że wynik nie jest tym, co pasuje. Podobne zjawisko możemy zaobserwować w trakcie debaty o wizerunku Zwarte Pieta” powiedział naukowiec gazecie Volkskrant.
z:dutchnews.nl
Photo: Wikipedia
To może Cię zainteresować