Ulica rowerowa może być (jak na zdjęciu powyżej) umiejscowiona w centrum miasta i przeznaczona wyłącznie dla rowerów, lecz nie tylko. U
lica rowerowa ma szczególną konstrukcję. Jej jezdnia jest wąska - tak wąska, by z ledwością mogły się na niej minąć dwa samochody. Środkowa jej część jest asfaltowa i przeznaczona do jazdy dla rowerów. Po obu stronach części asfaltowej znajdują się fragmenty jezdni wyłożone kostką brukową lub (rzadziej) innymi odmianami betonowych płyt.
Ulice rowerowe stosuje się tam, gdzie ruch rowerów jest duży (musi być co najmniej dwa razy większy niż ruch aut), ale z pewnych powodów wskazane jest też umożliwienie dojazdu samochodom. Idealny przykład takiej sytuacji to ważna trasa rowerowa prowadząca z dużego osiedla mieszkaniowego do centrum miasta przez spokojną dzielnicę domków jednorodzinnych z ulicami służącymi niemal wyłącznie do dojazdów do posesji.
Układ nawierzchni, o którym pisaliśmy wyżej nie jest przypadkowy. Dzięki różnicy w nawierzchni rowerzysta jest zachęcany do jazdy daleko od krawędzi jezdni (Holendrzy już dawno odkryli, że rowerzyści wola asfalt niż kostkę). Dzięki temu rowerzysta jest bezpieczniejszy. Nie zagrażają mu otwierające się drzwi zaparkowanych w zatokach aut, ani auta cofające z terenu posesji. Jest lepiej widoczny na skrzyżowaniach.
Na ulicy rowerowej dopuszczony jest ruch samochodów. Czasem to dopuszczenie ogranicza się tylko do określonych godzin, albo dni.
-
»Poszukuję Przyjaciela Bez Zobowiązań
Mąż mnie zostawił samą. Wychowuję córkę i pracuję. Nie ...
-
»Praca
NIE ZAPEWNIAMY ZAKWATEROWANIA I TRANSPORTU DO PRACYPosiadasz doświadczenie jako spawacz stali ...
-
»Chcę Być Twoja
Szukam mężczyzny do przelotnego związku opartego na wzajemnym zaspokajaniu swoich ...
-
»Nieruchomości do wynajęcia od prywatnej firmy !
Wynajem mieszkań w Holandii – Komfort i elastycznośćOferujemy wynajem ...
To może Cię zainteresować
