sobota i troche muzyki - Holandia - s126

soundcloud.com/housesmusic/kings-of-leon-pyro-houses#share

Będzie trochę długawo, ale jeśli ktoś nie chce, niech nie czyta. A szkoda, bo to ciekawa historia:

Nick Drake, właśc. Nicholas Rodney Drake (ur. 19 czerwca 1948 w Rangunie w Birmie, zm. 25 listopada 1974 w Tanworth-in-Arden) - brytyjski wokalista, gitarzysta i autor piosenek.

Urodził się w Birmie, ale niedługo po jego urodzinach rodzina wróciła do Anglii i osiadła w Tanworth-in-Arden, małym mieście w hrabstwie Warwickshire. Drake uczęszczał do Marlborough College w Wiltshire (zgodnie z rodzinną tradycją), a kontynuował edukację w Fitzwilliam College na Uniwersytecie Cambridge, gdzie studiował literaturę angielską. Nauczył się grać na pianinie (pozostając pod wpływem również uzdolnionej muzycznie matki), na klarnecie i saksofonie, później na gitarze.

W czasach studenckich występował w klubach i kawiarniach, aż wreszcie podczas jednego z takich występów został odkryty przez Ashleya Hutchingsa, basistę folkrockowej grupy Fairport Convention. Ten przedstawił go pozostałym członkom zespołu, wokaliście Johnowi Martynowi i producentowi Joe Boydowi. Drake szybko podpisał kontrakt na trzy albumy z wytwórnią Island Records i w wieku dwudziestu lat wydał swój pierwszy album Five Leaves Left (1969), a rok później Bryter Layter. Oba zostały wyprodukowane przez Boyda i gościnnie udzielali się na nich członkowie Fairport Convention.

Drake za życia nie zdobył dużej popularności i uznania. Rzadko koncertował, a jego występy były bardzo krótkie. Cierpiał na chorobliwą nieśmiałość, do tego stopnia, że w studio nagrywał odwrócony do ściany, by uniknąć spojrzeń innych. Permanentnie pogrążony w depresji i wątpiący w swój talent ostatnią płytę Pink Moon (1972) nagrał w dwóch dwugodzinnych sesjach (obie zaczęły się o północy) jedynie w obecności dźwiękowca. Pink Moon, surowa i emocjonalnie ekshibicjonistyczna, jest uznawana za jego najlepszą płytę. Po jej nagraniu postanowił, że porzuci zawód muzyka i zostanie programistą, ewentualnie będzie pisał dla innych. Te plany jednak nigdy się nie spełniły. Artysta coraz bardziej pogrążał się w depresji i pozostawał w kontakcie już tylko z najbliższymi przyjaciółmi jak John Martyn, który na swoim albumie Solid Air umieścił piosenkę opowiadającą o Drake'u.

W 1974 roku Drake powrócił na chwilę do życia i zajął się pisaniem materiału na nową płytę, ale w nocy z 24 na 25 listopada umarł z powodu przedawkowania antydepresyjnego leku Tryptizol. Do dziś nie wiadomo, czy było to samobójstwo, czy wypadek. Ówczesne leki przeciwdepresyjne było łatwo przedawkować - już niewielka dawka ponad zalecaną mogła spowodować śmierć.

Drake, nie doczekawszy sławy za życia, zyskał ją po śmierci. Doceniony za pełne poetyzmu i bólu teksty, łagodny głos i melancholijny urok muzyki stał się inspiracją dla wielu współczesnych artystów, takich jak muzycy R.E.M., Robert Smith, Brian Molko, Devendra Banhart, Beth Gibbons czy Norah Jones.

Dziękuję Grzesiowi Wilkinowi za ten tekst.

Polskie Radio NL- Najlepsze radio w sieci ! Specjalnie dla Polonii w krajach Beneluxu ! Znajdź swój rytm i ciesz się najlepszą muzyką w necie !
www.polskie-radio.nl !