Wyzwolenie Bredy. Co wydarzyło się 78 lat temu?

1. Dywizja Pancerna pod dowództwem generała Maczka, działająca w ramach II Korpusu Kanadyjskiego skierowana została na tereny Belgii, aby zadawać nieprzyjacielowi jak największe straty i systematycznie zmuszać do wycofywania się. 

W pewnym momencie poważnym stał się problem zaopatrzenia armii alianckiej, która musiała zdobyć dostęp do portu na terenie Belgii. Zajęcie Antwerpii co prawda poszło dość gładko, jednak walki o oczyszczenie rzeki Skaldy były bardzo krwawe i ciągnęły się tygodniami. 

W połowie września żołnierze Maczka przekroczyli granicę holenderską i po kilku dniach zajęli niewielki port Ternauzen oraz miasteczko Axel.

Po miesiącu reorganizacja i przyjmowania zaopatrzeń, 1. Dywizja Pancerna znów ruszyła do walki, tym razem pozostając na terenie Holandii, w okolicach Gilze i Molenschot. 

27 października generał Maczek otrzymał rozkaz zajęcia Bredy, stolicy Brabancji, miasta o ważnym położeniu strategicznym.

28 października rozpoczęło się wyzwalanie Bredy przez aliantów. Żołnierze 1. Dywizji Pancernej, przy pomocy 10 Brygady Kawalerii pancernej pod dowództwem pułkownika Majewskiego, zaskoczyli wojska niemieckie, pojawiając się od wschodniej strony miasta, gdzie stanowiska obronne nie były przygotowane. 

3 Brygada Strzelców pułkownika Skibińskiego zaatakowała w tym czasie od strony południowo-zachodniej, przez co Niemcy przerazili się groźby okrążenia ich przez wojska aliantów i zaczęli wycofywać się z miasta. 

30 października zwycięskie wojska defilowały przez miasto, radośnie witane przez jego mieszkańców, którzy nie musieli już obawiać się okupantów.

To, w jaki sposób polskie wojska zdobyły Bredę i wykurzyły z niej wojska nieprzyjaciela to nie tylko bohaterskie wyzwolenie miasta, ale także ocalenie go. 

Dzięki sprytnemu manewrowi z zakleszczeniem miasta i atakiem od niespodziewanej strony uniknięto krwawych, trwających dni, walk na ulicach. Polacy powstrzymali się także przed użyciem wobec wroga artylerii, nie chcieli bowiem niepotrzebnych strat w ludności cywilnej ani zniszczyć ważnych budynków zabytkowego miasta.