Prostytucja w Holandii. 7 ważnych informacji o legalnych usługach seksualnych w kraju tulipanów

W Holandii legalna prostytucja jest dostępna w czterech różnych formach. Pierwsza i najbardziej znana turystom to prostytucja okienna. Właśnie ten sposób na promowanie swojego ciała sprawił, że Dzielnica Czerwonych Latarni stała się tak popularna. 

Drugą formą są agencje towarzyskie, które różnią się przede wszystkim pod względem organizacyjnym. Sex workerki zazwyczaj umawiają klientów na konkretne daty, godziny i nie oferują usług ,,tu i teraz”, jak dzieje się to w przypadku prostytucji okiennej.

Kolejne formy to prywatne kluby oraz domy. Różnica pomiędzy tymi dwiema opcjami polega na występowaniu lub niewystępowaniu płatnego baru.

Choć z prostytucją w Holandii kojarzy się przede wszystkim Amsterdam, to warto wiedzieć, że w kraju funkcjonują także inne duże skupiska prostytutek. ,,Czerwone dzielnice” funkcjonują w Alkmaar, Arnhem, Hadze, Deventer, Eindhoven, Groningen oraz Haarlem. Można znaleźć je także w Utrechcie, Heerenveen, Leeuwarden i Nijmegen.

Mało kto wie, że najpopularniejsza forma prostytucji, czyli ta okienna, wiąże się z gigantycznymi kosztami, które ponoszą pracownice. Wynajem okna, w których kobiety mogą prezentować swoje ciała i kusić klientów, kosztuje około 150 euro dziennie. To właśnie dlatego okres pandemii koronawirusa był trudnym czasem dla tej branży. Kobietom było wówczas trudno osiągnąć takie zyski, by każdego dnia wyjść na tzw. zero.

W okresie pandemii koronawirusa cena usług seksualnych w Holandii była rekordowo niska. Media pisały, że prostytutki oferują swoje towarzystwo już od 10 euro. 

W innych standardowych okolicznościach kwestia kosztów za seks prezentuje się zupełnie inaczej. Wszystko jednak zależy od tego, czego oczekuje dany klient. Za 15 minut pettingu kobiety pracujące w Dzielnicy Czerwonych Latarnii żądają minimum 50 euro. Godzina zabaw to koszt rzędu 200-300 euro w zależności od wymagań danej sex workerki.

Na oficjalnej stronie Muzeum Prostytucji podano, że prostytutki posiadają swój własny zawodowy dekalog. Należy zapoznać się z nim, zanim ktoś zdecyduje się odwiedzić Dzielnicę Czerwonych Latarni.

1. Nie rób zdjęć ani nie kręć filmów.
2. Nie pukaj ani nie pluj w okno.
3. Okazuj szacunek kobietom.
4. Nie zaglądaj przez szczeliny w zasłonach.
5. Nie stój pod drzwiami lub przed oknami.
6. Kiedy zdecydujesz się na usługę, zapłać z góry i przedyskutuj z wyprzedzeniem, co jest, a co nie jest dozwolone.
7. Nigdy nie uprawiaj seksu bez zabezpieczenia.
8. Bądź higieniczny (czysty, zadbany oraz trzeźwy).
9. Jeśli podejrzewasz użycie siły lub przymusu, zadzwoń na policję.
10. Agresja nie jest tolerowana.

Kobiety świadczące usługi seksualne w Holandii najczęściej nie są rodowitymi Niderlandkami. Statystyki pokazują, że np. w Amsterdamie działa bardzo dużo kobiet pochodzących z krajów wschodnich. Są to Ukrainki, Rumunki, ale także Polki. To właśnie dramat jednej z nich został opisany w programie ,,Superwizjer”, a potem także w naszym artykule.

Prostytucja w Holandii, choć osiągnęła już niezwykle wysoki poziom pod względem instytucjonalnym, nadal się rozwija. Władze Amsterdamu od kilku lat planują wybudować centrum prostytucji w jednej z dzielnic miasta. Na razie plany są na etapie wyboru odpowiedniego miejsca. Ogłoszenie trzech potencjalnych adresów ma zostać dokonane w styczniu przyszłego roku. 

We wstępnych założeniach miasto miało szukać pięciopiętrowego budynku o powierzchni co najmniej 5000 m2. W środku miały znajdować się dwa bary, 100 małych pokoi przeznaczonych na zabawy erotyczne oraz klub ze striptizem. Będzie to prawdopodobnie pierwszy tak nowoczesny obiekt przeznaczony na usługi seksualne w Holandii.