Władze Niderlandów straciły ślad ponad 2 milionów imigrantów zarobkowych

Do oficjalnej informacji podano, że 2,3 miliona osób, zarejestrowanych jako przebywające w Niderlandach i posiadających numer identyfikacyjny BSN (Burgerservicenummer), odpowiednik naszego numeru PESEL, zniknęło z radaru władz kraju i nie wiadomo, co się z nimi stało. Nie można mieć nawet pewności, czy wciąż przebywają na terenie państwa, a może już jakiś czas temu je opuścili.

Największą grupą wśród „zaginionych” są imigranci zarobkowi, którzy docelowo przybyli do kraju wiatraków na krócej niż 4 miesiące w celu pracy sezonowej. Po takich osobach słuch ginie najczęściej i prawie niemożliwe jest ustalenie, czy po zapowiedzianym terminie powróciły one do ojczystego kraju, a może zostały w Niderlandach na dłużej.

Ponieważ o pracownikach tych nie ma żadnych oficjalnych informacji – ani na temat tego, gdzie przebywają czy gdzie pracują – władze nie mają możliwości kontrolowania tego, w jakich warunkach zakwaterowani są przez potencjalnych pracodawców oraz czy nie są przez nich wyzyskiwani i nieodpowiednio traktowani.

Fakt, iż przy pobycie krótkotrwałym nie jest wymagane podawanie nawet tymczasowego adresu zamieszkania, utrudnia śledzenie ruchów pracowników sezonowych, a w efekcie doprowadziło to do tego, że władze nie mają pojęcia, co stało się z ponad 2 milionami osób, które do Niderlandów na pewno przybyły, ale nie wiadomo, czy w kraju pozostały, czy już dawno przebywają poza jego granicami. 

Taka luka w prawie ułatwia działania nieuczciwych pracodawców, wyzyskujących przybywających do kraju wiatraków imigrantów, pozostając poza rządowym radarem. Niderlandzkie prawo samo doprowadziło do wytworzenia się ogromnej, szarej strefy, pochłaniającej pracowników.