Setki dzieci szukających w Niderlandach azylu znikają bez śladu, a państwo niewiele może zrobić, aby temu zapobiec

W ciągu 10 lat z ośrodków udzielających pomocy uchodźcom zniknęło 2500 dzieci i nikt nie wie, co się z nimi stało. Liczba ta jest zastraszająca, jednak nawet bardziej niepokojącą informacją jest ta, że państwo niderlandzkie nie może w kwestii ochrony najmłodszych azylantów wiele zrobić. 

W sumie między 2009 i 2019 rokiem azylu w Niderlandach szukało około 12 000 dzieci poniżej 18 roku życia, posiadających tylko jednego rodzica lub wcale nie mających w Europie najbliższej rodziny. Młode osoby są szczególnie narażone na niebezpieczeństwo ze strony przestępców.

Niestety w przypadku dzieci, które zaginęły bez śladu czarny scenariusz wydaje się być najbardziej prawdopodobnym. Nie będące pod odpowiednią opieką młode osoby są łatwą ofiarą dla handlarzy ludźmi. 

Co prawda pracownicy ośrodków dla uchodźców zwracają uwagę na kręcące się w pobliżu podejrzane osoby, zapisują numery rejestracyjne pojazdów i przekazują je policji, jednak teren wokół budynków jest otwarty i każdy może tamtędy przechodzić. Azyle nie są także więzieniami i jeżeli dzieci lub młodzież mają ochotę opuścić budynek, nie można im tego zabronić.

Dzieci znikają w całym kraju, jednak największa liczba zaginionych przebywała w centrach w Ter Apel (306), Tilburgu (180) i Wageningen/Arnhem (119). 

Co prawda władze twierdzą, że najmłodsi przebywający w ośrodkach są objęci szczególną ochroną, jednak nie zmienia to faktu, że dzieci przybyłe do Niderlandów z Afganistanu, Algierii, Albanii, Syrii, Erytrei czy Maroka wciąż znikają.