Dzisiaj 74. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego. O 17:00 oddajmy hołd bohaterom

Akcja zbrojna nie potoczyła się tak jak planowano. Niektórzy żołnierze nie zastosowali się do poleceń i pierwsze strzały padły już około godziny 13:50 na warszawskim Żoliborzu. Wielu walczących nie zdążyło dostać się na miejsca zbiórki w odpowiednim czasie, brakowało broni i amunicji, nie udało się również zająć wielu zaplanowanych wcześniej obiektów. Tym większy podziw budzi fakt, że walka trwała tak długo i Armia Krajowa, wraz z mieszkańcami stolicy, nie zamierzali się poddać.

Akt kapitulacji powstania został podpisany dopiero wtedy, gdy w rękach Polaków pozostało już tylko Śródmieście Warszawy.

Akcja militarna do dzisiaj jest żywo dyskutowana i wielu historyków, jak i przedstawicieli innych profesji, omawia przede wszystkim jego zasadność. Straty w ludziach sięgnęły ponad 200 tysięcy, a trzy razy tyle osób zostało wypędzonych z Warszawy. Stolica Polski została w ogromnym stopniu zniszczona, mieszkańcy stracili nie tylko domy, ale również majątki.

Bez wątpienia można za to mówić o wielkim bohaterstwie i oddaniu żołnierzy i cywilów. Wśród nich znajdowali się nie tylko Polacy, ale również m.in. Belgowie i Holendrzy.

Jednym z walczących był Charles Douw van der Krap, wojskowy pochodzenia holendersko-jawajskiego. Historia jego losów brzmi niczym fabuła filmu akcji w realiach historycznych: oficer Królewskiej Holenderskiej Marynarki Wojennej (Koninklijke Marine), wzięty do niewoli niemieckiej po kapitulacji Holandii w 1940 roku, próbował z niej uciec aż… 14 razy!

Ze Stanisławowa udało mu się dostać do Warszawy, w której dołączył do walczących o Polskę żołnierzy. Uczestniczył w Powstaniu Warszawskim, za co został w 1985 roku odznaczony Krzyżem Armii Krajowej. Zmarł w Wassenaar w 1995 roku, dwa miesiące po swoich 87. urodzinach. 

O szczegółach z życia Van der Krapa można przeczytać w jego książce „Przeciw swastyce”, wydanej również w języku polskim.

Źródła: wikipedia.org, tvnwarszawa.tvn24.pl.